Ataları tərəfindən taleyin ümidinə buraxılan azyaşlı qızları Zümrüd və Lalə ilə birlikdə sellofan torbaları yığıb sataraq çörək pulu qazanan bu qadının ürəkağrıdan vəziyyətini ictimailəşdirdikdən sonra ailəyə müəyyən qədər maddi dəstək verilmişdi. İşlədiyi ərazi yolumuzun üstündə yerləşdiyindən tez-tez qarşılaşırdıq.

Zəhmətkeş, saçları vaxtında əvvəl ağarmış qadın canını uşaqlarına fəda etmişdi, tək arzusu onlara bir kiçik bir ev ala bilmək, kirayələrdən xilas etmək idi. Ancaq alın yazısında uşaqlarını kimsəsiz qoyub, dünyadan köçmək yazılıbmış. Ötən il martın 27-də yol süpürən bir qadını yük maşınının vurması haqqında xəbər ölkəni sarsıtdı.

Tünzalə Salahova azyaşlı qızların mənzillə təmin olunmasına görə bir daha mətbuat vasitəsilə millət vəkili Qənirə Paşayevaya və Sabunçu rayon icra başçısı Adil Vəliyevə təşəkkürünü çatdırdı: “Belə bir gözəl şəraitli ev tikib bizə verdikləri üçün onlara çox minnətdaram. Adil müəllim, bu müddət ərzində bizim problemlərimizlə maraqlanıb, evin tikilib başa çatdırılması üçün göstəriş verib. Bu bizim üçün böyük bir hədiyyədir. Həyatımız boyu özümüz işləyib belə bir ev tikə bilməzdik, 1 otaqlı kirayə daxmaya isə ödəməyə pulumuz belə yox idi. İndi tək dərdim bu uşaqların dolanışığıdır. Dövlətdən qızların hərəsinə 65 manat müavinət verilir. Bir də özüm süpürgəçilik edib qazanıram, birtəhər dolanırıq”.

İndi Tünzalə xanımı narahat edən əsas uşaqların himayəsi ilə iş məsələsinin bir-birilə uzlaşmamasıdır: “Qızları hər gün oxuduqları 148 nömrəli məktəbə aparıram, dərsləri ayrı- ayrı vaxtlarda bitdiyi üçün iki dəfə onları  gətirmək üçün eyni yolu gedirəm. Piyada təxminən 20-25 dəqiqəlik yoldur. Avtobusa verməyə pulumuz olmadığından hər gün piyada gedirik. Elə yaşdadırlar ki, evdə onlara nəzarətsiz qoyub işə gedə bilmirəm. Mən də süpürgəçiyəm, yol süpürürəm, səhər tezdən işdə olmalıyam. Rəhbərlik isə uzun müddətdir ki, güzəşt edir, ancaq artıq seçim etməliyəm. Ya işdən çıxıb uşaqlara baxmalı, ya da onları nəzarətsiz qoyub işə çıxmalıyam. Evdə otursam bir tikə çörəyə də həsrət qalacam, heç bir əlavə gəlirimiz yoxdur. Qızları isə bu yaşda yola tək buraxa bilmərəm, məktəbə getdikləri yolda nəqliyyat sürətlə hərəkət edir, çox təhlükəlidir. Qorxuram ki, bir gün anaları kimi onları da maşın vura bilər. 56 yaşım var, pensiya yaşıma da hələ 9 il qalıb. Mərhum bacımın aylıq maaşı bu uşaqlara təyin olunsa, mən də oturub onların qayğıları ilə məşğul ola bilərdim”.

Vətəndaşların Əmək Hüquqlarını Müdafiə Liqasının sədri Sahib Məmmədov məsələ ilə bağlı musavat.com-a açıqlamasında bildirdi ki, mərhum Cəmilə Salahovanın aylıq əmək haqqı yetkinlik yaşına çatana qədər hər ay azyaşlı qızlarına ödənilməlidir: “Əgər valideyn əmək müqaviləsi ilə işləyirsə, bədbəxt hadisələrdən icbari sığorta olunubsa, həmin sığorta şirkəti uşaqlar yetkinlik yaşına çatana qədər, əgər ali təhsil alarlarsa, həmin dövrdə də mərhumun aylıq maaşının 100 faizi həcmində hər ay sığorta pulu ödənilməlidir. Əgər sığorta olunmayıbsa, o zaman bu pulu işəgötürən ödəməlidir. Yox əgər əmək müqaviləsi də yoxdursa, o zaman məhkəməyə verilə bilər və məhkəmə qaydasında işəgötürən hər ay həmin vəsaiti uşaqların hesabına köçürə bilər. Həmin qadının əmək müqaviləsi var imişsə, həmin vəsait ödənilməlidir. Əks halda məhkəmə qərarı ilə bunu bərpa etmək olar. Hətta qərarın geriyə də qüvvəsi var və almadığı müddəti də hesablanıb ödənilməlidir”.