Miryusif Mahmudov isə  özünü təqsirli bilməyərək, hadisənin qəsdən törədildiyini bildirmişdi. O, qeyd etmişdi ki, keyfiyyətsiz məhsul istehsal etmək niyyətində olsaydı, şirkəti öz adına deyil, başqa şəxslərin adına təsis edərdi: “Hadisə baş verən gün günorta yanan binanın qarşısına gəldim. Sonra səhhətim pisləşdi. Yanğın heç vaxt bu şəkildə ola bilməzdi. Yanğın baş verən vaxt mənə xəbər etdilər ki, MTN-dən ofisimizə yoxlama gəlib. Mən dərhal ofisə qayıtdım və gördüm ki, 29 MTN işçisi şirkəti yoxlamağa gəlib. Məni idarəyə dəvət etdilər. Orda ifadəmi aldıqdan sonra prokurorluğa apardılar. Bir az əvvələ qayıtmaq istəyirəm. 2012-ci ildə MTN “Texnikabank”da əməliyyat keçirdi və bizim oradakı bank hesabımızı öyrəndikdən sonra bizə qarşı təqiblər başladı. Bizi MTN-ə dəvət etdilər. 2014-cü ildə mən qəti şəkildə telefonlarımın dinləndiyinə və avtomobilimin izləndiyinə əmin oldum”.

O, Binəqədidəki yanğının təxribat olduğunu deyib: “Mən demirəm ki, bu hadisəni sabiq Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi edib, sadəcə, başıma gələnləri danışıram…“

Bununla belə, məhkəmə onu təqsirli bilərək, barəsində 8 il azadlıqdan məhrumetmə cəzası kəsdi. Ancaq ictimaiyyəti bu işdə əsas günahkarın Miryusif Mahmudov olduğuna inandırmaq mümkün olmadı. Hər halda  nə binanın tez alışan “poliuretan” məmulatı ilə üzlənməsinin sifarişini verən, nə də yanğının baş verməsinin günahkarı Miryusif Mahmudov deyildi. Miryusif Mahmudovun şirkəti olmasaydı, binanı bir başqa şirkətə, ucuz başa gəlsin deyə, “poliuretan” məmulatı ilə üzlətdirəcəkdilər.

Ona görə də, 15 nəfərin ölümünə görə məsuliyyətə ilk növbədə məhz binaları “poliuretan” məmulatı ilə üzləməyi sifariş edənlər və buna icazə verən qurumların rəhbərləri cəlb edilməli idi. Ancaq bir çox hallarda olduğu kimi, bu hadisənin də əsas günahkarları “təmiz” qalmağı bacardılar…

AzPolitika.info