Bu isə prosesin növbəti mərhələlərində mübahisələrə, narazılıqlara səbəb olur, hətta iş məhkəməyə qədər gedib çıxır. Əsasən istehlak kreditlərinin verilməsində müqavilələrin kiçik şriftlərlə, uzun-uzadı və qarışıq şəkildə hazırlanması narazılığa səbəb olur.  

Bank məsələləri üzrə ekspert Əkrəm Həsənov Cebhe.info-ya açıqlamasında bankların bu cür fəaliyyətinin qanunda olan boşluqlardan vətəndaşlara qarşı istifadə etmək istəyindən yarandığını deyib:

“Bu, həqiqətən də ciddi problemdir. Bir çox ölkədə istehlak kreditləri haqqında xüsusi qanun var. İlk dəfə belə qanun təxminən 40 il əvvəl İngiltərədə qəbul olunub. Vətəndaşın götürdüyü istehlak krediti çox sərt şəkildə tənzimlənir. Yəni, qanun deyir ki, müqavilədə nəyi yazmaq olar, nəyi yox, nəyi mütləq şəkildə göstərmək lazımdır və s. Hətta bildirilir ki, müqavilənin şrifti necə olmalıdır və müqavilənin hansı məqamları digərlərindən seçilməlidir. Oxuyanda istehlakçı o xüsusi göstəricilər dərhal görməlidir. Avropa ölkələrində bu qanunlar var və banklar ona əməl etməyə məcburdur. Əgər əməl etməsə, müqavilə etibarsız sayılır. Bizdə hələ 5 il əvvəl, yəni 2014-cü il Almaniyanın “GİZ” təşkilatının təşəbbüsü ilə mən və alman professor Piter Krep birgə qanun layihəsi yazdıq. Ayrıca "İstehlak kreditləri haqqında" qanun kimi hazırlanmasa da, Mülki Məcəlləyə əlavə kimi hazırladıq. Biz o qanuna xüsusi bir paraqraf da əlavə etdik ki, bu, “İstehlak kreditləri” adlanırdı. Qanun layihəsini biz 2014-cü ildə Prezident Administrasiyasına təqdim etdik. Layihə elə həmin il Nazirlər Kabinetinə, Nazirlər Kabineti də onu İqtisadiyyat Nazirliyinə, Maliyyə Nazirliyinə, Vergilər Nazirliyinə və Mərkəzi Banka, Mərkəzi Bank isə öz növbəsində onu banklara göndərmişdi. 2014-cü ilin payızında banklar xüsusi toplantı keçirdilər və qanunun qəbul olunmasına imkan vermədilər. Səbəb aydındır. Çünki banklara sərf etmədi. 2015-ci ilin devalvasiyasından sonra dövlət orqanları bu qanun layihəsini yenidən gündəmə gətirdilər və Ədliyyə Nazirliyinə tapşırıldı ki, bütün nazirliklərin təkliflərini toplasın. Bizim hazırladığımız qanun layihəsinin son variantını mənə də göndərdilər, baxdım və rəyimi dedim. Sonra bu qanun yenə qaldı. Sonuncu dəfə təxminən il yarım əvvəl bu qanun layihəsi yenidən qaldırıldı və yenə mənim fikrimi aldılar. Mən hiss etdim ki, dövlət orqanları bu qanun layihəsinin qəbulunda maraqlıdırlar. Lakin banklar var gücləri ilə bu qanunun qəbul olunmasına imkan vermirlər. Məhz ona görə ki, qanunda olan boşluqlardan vətəndaşlara qarşı sui-istifadə edirlər”.