Azərbaycanda problemli kreditlərlə bağlı hökumət tərəfindən addımlar atılması gözlənilir. Deputatlar, ekspertlər yaranmış vəziyyətlə bağlı həyəcan təbili çalırlar. Bildirilir ki, hazırda vətəndaşların xarici valyutada olan kreditləri ilə bağlı məhkəmələrdə 200 minə yaxın iş var. Deputat Vahid Əhmədov və Əli Məsimlinin birgə hazırlayıb parlamentə təqdim etdiyi qanun layihəsində problemli kreditlərin dövlət, Mərkəzi Bank, vətəndaşlar və bank arasında bölüşdürülməsi nəzərdə tutulub.

Krediti olan vətəndaşlar kreditlərlə bağlı qərarı səbirsizliklə gözləsələr də, belə bir addım atılarsa, borcun silinməsi, yaxud güzəştin hansı kreditlərə aid olması isə məlum deyil.

Bu məsələlərlə bağlı Bizimyol.info saytının suallarını Azərbaycan Demokratiya və Rifah (ADR) Hərəkatının sədri, iqtisadçı ekspert Qubad İbadoğlu cavablandırır.

AzFakt.com müsahibəni təqdim edir:

– Yaxşı sualdır. Ona görə də mən təklif edirəm ki, ilk növbədə problemli kreditlərin araşdırılmasından başlamaq lazımdır. Yəni, “problemli kreditlər” ümumi bir ifadədir. Onun tərkibində sahibkarlıq subyektlərinin kreditləri, vətəndaşların götürdüyü istehlak kreditləri və s. var Bu kreditlərin bəziləri Azərbaycan manatı ilə, bəziləri xarici valyutada –xüsusilə ABŞ dolları ilə götürülüb. Həmçinin məbləğlə bağlı da fərqlər var: 5 min, yaxud 10 min manata qədər olan və daha yuxarı məbləğlərlə bağlı da təkliflər var. Həmçinin kreditlər müddətinə görə fərqlənirlər. Problemli kreditlərin arasında müddəti daha çox keçmiş ümidsiz borclar var, şübhəli kreditlər var. O baxımdan, mütləq bu kreditlərin tənzimlınməsi üzrə bir agentlik yaranmalıdır. Bu qurum ya Mərkəzi Bankın, ya da Maliyyə Bazarlarına Nəzarət Palatasının nəzdində ola bilər.

Həmin agentlik bütövükdə kreditlərin təhlili və təsnifatı ilı məşğul olmalıdır. Sonrakı mərhələdə, problemli kreditlərlə bağlı həmin təhlilə uyğun şəkildə müvafiq qərarlar qəbul edilməli və icraya yönəlməlidir. Əks halda, problemli kreditlərə ümumi yanaşma məsələnin həllinə heç bir müsbət effekt verməyəcək.

– Düşünürəm ki, problemin həlli üçün ilk növbədə kreditlərin hansı həcmdə ödənilməsinə baxmaq lazımdır. Əgər həqiqətən də vətəndaş əsas borcu qaytarıbsa, məbləğindən asılı olmayaraq, digər borcu ödəmək üçün vətəndaşa müddət vermək olar. Yaxud da digər ödəmələri dövlət tərəfindən qarşılamaq olar. Əsas məbləğin ödənilməsi o deməkdir ki, bank sahibkara və ya vətəndaşa verdiyi pulu geri alıb. Belə olan halda tərəflər arasındakı mübahisə faiz dərəcələri, gecikməyə görə peniya və cərimələrlə bağlıdır. Buna uyğun olaraq dövlət xərcləri qarşılaya bilər, banklara yardım edə bilər ki, banklar bu xərci itirməsinlər, müəyyən mənada kompensasiyası olsun. Burada artıq banklarla dövlət arasında xərclərin bölüşdürülməsi prosesi gedə bilər.

Devalvasiya xərcini birmənalı şəkildə çıxmaq lazımdır. Bu xərcin vətəndaşın boynuna qoyulması ədalətsizlikdir. Ona görə də ikinci yanaşma ondan ibarıtdir ki, kreditlərdə devalvasiya xərcini hesablayırıq və bu xərclər artıq hökumətlə banklar arasında bölüşdürülür. Ola bilər ki, çox hissəsini hökumət ödəsin, bir hissəsini banklar, yerdə qalan məbləği isə krediti götürənlər ödəyə bilər.

Üçüncü yanaşma ondan ibarətdir ki, burada aztəminatlıq məsələsi, krediti ödəmə qabiliyyəti əsas götürülməlidir. Bu, xüsusilə də aşağı məbləğli kreditlərə tətbiq olunmalıdır. Hesab edirəm ki, maksimum 10 minə qədər olan kreditlər üçün bu yanaşma daha effektli ola bilər. 10 minə qədər olan kreditlərdə aztəminatlı təbəqədən olan həqiqətən ödəmək qabiliyyətində deyilsə, müflisləşmə haqqında qanun qəbul olunarsa, buna istinad edərək məhkəmələr qərarlar verə bilərlər. Bu qərar kreditin ödənilməsinə möhlət də ola bilər, silisnməsi barədə də ola bilər. Bu prosesdə də dövlətlə banklar arasında xərclər bölüşdürülə bilər.

Bu məsələdə fərqli yanaşma olmalıdır. Kimlərsə 100 minlərlə, hətta milyonlarla aşağı fazilərlə kredit götürərək biznes qurubsa, əmlak, mülk alıbsa, düşünürəm ki, onlarla bağlı yalnız devalvasiya xərci çıxıb, yerdə qalan məbləği qaytarmaq öhdəliyi qoyulmalıdır. Kiçik kreditlərlə bağlı isə, dediyimiz kimi, müflisləşmə ilə bağlı məhkəmənin qərarı olduqda mümkündür. Həmin şəxsin borcu silinsə belə, onun gələcək üçün zərələri var. Yəni yeni kreditlərə çıxış imkanı məhdudlaşır.