AzFakt.com xəbər verir ki, tədqiqat "Proceedings of the National Academy of Sciences" (PNAS) elmi jurnalında dərc olunub.

Komanda ekstremal günəş emissiyalarının təsirlərini öyrənmək üçün qlobal atmosfer kimyasının böyük kompüter modellərindən istifadə edib. Hesablamalar göstərir ki, ulduzumuz təxminən hər 1000 ildə bir dəfə güclü günəş küləyi "küləyin"i buraxır. O, atmosferdə kimyəvi reaksiyalara səbəb olan və qoruyucu ozon təbəqəsini məhv edən, yer səthinə çatan günəş radiasiyasının miqdarını artıran elektron və protonlardan ibarətdir.

Digər oxşar hadisə, modelləşdirməyə görə, təxminən bir il ərzində Yerin ozon səviyyəsini məhv edə bilər. Lakin boşalma Yerin maqnit sahəsinin zəifləməsi dövründə baş verərsə, ozonun zədələnməsi altı il davam edəcək. Bu müddət ərzində daxil olan günəş ultrabənövşəyi radiasiyasının səviyyəsi 25%, bunun nəticəsində DNT zədələnməsinin dərəcəsi isə 50% artacaq.

Şimal və cənub qütblərinin müvəqqəti dəyişməsi də daxil olmaqla, zəif maqnit sahəsinin sonuncu dövrü 42.000 il əvvəl başlayıb və təxminən 1000 il davam edib. Alimlər qeyd ediblər ki, bu dövrdə Avropada sonuncu neandertalların yoxa çıxması və Avstraliyada marsupial meqafaunanın yox olması kimi bir neçə əsas təkamül hadisəsi baş verib.