Böyük rezonans doğuran bu ifşa prosesindən və ölkə rəhbərliyinin ortaya qoyduğu prinsipial mövqedən sonra bir daha oxşar cinayətlərin təkrarlanmayacağı ehtimal olunurdu. MTN-də yuva salan dəstənin ifşası Eldar Mahmudovun yolunu getmək istəyənlərə də bir dərs olmalı idi. Təəssüf ki, belə olmadı...

Emin Eminbəyli 2001-ci ildə jurnalistikadan uzaqlaşandan sonra iş qurub, kiçik biznes fəaliyyətinə başlamağı qərara alıb. Bir neçə yaxını ilə Almaniyada “EPT-Almaniya” Məhdud Məsuliyyətli Cəmiyyətini yaradıb. Həmin ili Almaniyada keçirilən hərracda sutkada 50 ton kağız tullantılarından xrom-erzas karton istehsal edən zavod alıb. Şərikləri arasında alman, türk və bolqar iş adamları da olub. 

Müzakirələrdən sonra qərara alırlar ki, zavodu söküb Azərbaycana gətirsinlər. Bunun üçün onlara həm maliyyə dəstəyi, həm də hakimiyyətlə münasibətləri tənzimləyə bilən adam lazım idi. Hakimiyyətə yaxınlığı və real maliyyə imkanı olan bir neçə iş adamı ilə görüşürlər. Onları karton istehsalının rentabelli olmasını təsdiqləyən hesablamalarla tanış edirlər. Emin Eminbəyli hələ birinci Qarabağ savaşından yaxın münasibətdə olduğu Nəcməddin Sadıkovla da görüşür. 

Görüşdə Sadıkovun qaynı Gərayxan Gərayxanov da iştirak edir. Və bütün məsələlərdə onun təmsilçisi olacağı tərəflər arasında razılaşdırılır. Nəcməddin Sadıkov bu iş üçün 2 milyon ABŞ dolları sərmayə yatırmalı idi. Zavodun sökülüb gətirilməsi, himayədarlıq edilməsi də onun üzərinə düşürdü. Bu da qeyd edilməlidir ki, razılaşma imzalanana qədər qarşı tərəf Almaniyaya mütəxəssis göndərib zavodun texniki parametrləri, vəziyyəti, qiyməti ilə maraqlanmışdı. 

Məhz bu rəydən sonra şəriklik təklifi Nəcməddin Sadıkovun qaynının adına nəzərdə tutulan kimi rəsmiləşir. İlkin olaraq texniki məsələləri həll etmək üçün 300 min ABŞ dolları vəsait xərclənir. Bu vəsaitlə zavodu sökmək üçün 15 nəfərdən ibarət mütəxəssis və fəhlə Azərbaycandan Almaniyaya ezam edilir. Drezden şəhərinin yaxınlığında yerləşən zavod 6 ay müddətinə sökülüb, 44 ədəd yük konteyneri ilə Azərbaycana göndərilir. Abşeron rayonu ərazisində “Binəqədi Dəmir Beton ASC”nin bir hissəsini alıb zavodu oradakı korpuslardan birində quraşdırmaq üçün zəruri addımlar atılır.

Zavod sökülərək ölkəyə gətiriləndən sonra Nəcməddin Sadıkov zavodun gəlirinin 80 faizinin “yuxarı”lara verilməsini “yuxarı”ların şərti kimi şəriklərə bildirir. Əks təqdirdə, zavodun işləməsi mümkünsüzdür. Şəriklər bu təklifi öz aralarında müzakirə edir və təbii ki, təkliflə razılaşmırlar. Avadanlıq bir ildən artıq elə konteynerlərin içərisində qalır. Ondan sonra Nəcməddin Sadıkov zavodu Dərbəndə aparıb orada quraşdırmaq təklifini verir.

Çıxış yolu olmayan şəriklərin razılaşmaqdan başqa əlacları qalmır. Tərəflər Dərbənddə “EPT- Dərbənd” birgə müəssisəsi yaradıb zavodu bu dəfə Dərbəndə daşıyır və Türkiyədən mütəxəssislər dəvət edib “Dərbənd Cilalayıcı Dəzgahlar Zavodu”nun bir korpusunda karton zavodunu quraşdırmağa başlayırlar.

Zavod Dərbənddə quraşdırılıb, işlərin tamamlandığı vaxt Nəcməddin Sadıkovun həyatında dəyişikliklər oldu. Elçin Muradovla qohumulq onu Səfər Əbiyev təhlükəsindən qurtardı. Daha onun karton zavoduna ehtiyacı qalmadı. Müdafiə Nazirliyinin bir sahəsi onun ixtiyarına verildi. Bu, yüksəkliyə uçuşun hələ başlanğıcı idi.

Karton istehsalından gələn gəlir nazirlikdə möhkəmlənmiş mövqeyinin dividentinin yanında onun üçün heç nəyə çevrilir. Başı daha ciddi işlərə qarışır. Hərbi hissələrin ərazisində mülklər tikməyə və s.

Dərbənddən əli üzülən Emin Eminbəyli respublikada Eldar Mahmudov təhlükəsi sovuşandan sonra yenidən bir iş görmək qərarına gəlir. Nəcməddin Sadıkovun oğlu və qaynının (notarial şəkildə) razılığı ilə həmin korpusu abadlaşdırır. Dam örtüyünü təzələyir, işıq, qaz, su xətti çəkdirir. Yeri betonlayır. İnzibati idarə binası tikdirir. Bir sözlə, xeyli xərcdən sonra korpusu normal vəziyyətə salır. Bir neçə şəriki ilə birlikdə ağac yonqarlar pilitəsi (DSP) istehsal edən mini zavod quraşdırmağa başlayır. İrandan mütəxəssislər dəvət edir. Zavodu işə salmaq üçün olan-qalan əmlaklarını satmalı olur. İşlər başa çatmağa yaxın məlum olur ki, həmin istehsalat korpusunu Nəcməddin Sadıkov qudası Elçin Muradovun adına keçirib...

Bundan sonra Emin Eminbəyli zavodu işə salmaq üçün bu sahədə səriştəli olan bir firma ilə uzunmüddətli müqavilə bağlayır. Yüksək keyfiyyətli məhsul istehsal etmək üçün iranlı mütəxəssislər zavodun müxtəlif sahələrini müasir tələblərə uyğunlaşdırmaq təklifini verirlər. Bu təkliflər reallaşdırılmağa başlanır. İşlər yekunlaşan vaxtı...

Bu çıxışları izləsəydi, bu qəbildən olan vərdişindən və xasiyyətindən əl çəkərdi. Ən azından yaxşı nəticə verməyəcək səhvini təkrarlamazdı. Və bir də Elçin Muradov Eldar Mahmudovun yerişini yeriyə bilməsə də, heç olmasa ayaqqabısını geyməyə cəhd etməzdi.

Daha ölkədə “kim nə istəyir edə bilər” dövrü arxada qalıb. Nəcməddin Sadıkovun hərbidə “at oynatdığı” zamanlar da tarixə çevrilib. İndən sonra onun etdiklərinin istintaqı zamanı əməllərinin cavabının verilməsi vaxtı gəlir.

Mənbə: Musavat.com