İstənilən halda, Süleymani öz fəaliyyətinə görə Cəfərinin qarşısında hesabat vermir, amma güman etmirəm ki, bu, varislə bağlı dəyişilər. Keşikçilərin əhvali-ruhiyyəsindən çox şey danışan (biz kiməsə haqq qazandırmağa çalışmırıq) bir tvit onun ayağına yazılır: “Səninlə (Trampla) mən, əsgər Süleymani danışır. Sən bizə tarixin hələ görmədiyi savaşla hədə gəlirsən. Bu ancaq barmenə layiq qəlyanaltı bəlağətidir və təmsil etdiyin millətin ləyaqətini yalnız kiçildir. Bizim prezident sənə cavab verməkdən xeyli yuxarıdır. Amma mən əsgərəm, cavab verərəm. Siz əlinizdən gələni artıq edibsiniz, amma heç nəyə nail olmayıbsınız. Son iyirmi ildə nə edə bilibsiniz? Tanklar, zirehli texnika və helikopterlərlə gəldiniz ki, pis silahlanmış taliblərlə vuruşasınız, amma orada lələklərinizi yondular. Qətlə yetirdiklərinizin 60%-dən çoxu dinc sakindir. Sizin 110 000 əsgəriniz artıq 17 ildə heç nə edə bilməyib. İndi Əfqanıstanda taliblərə yalvarmalı olursunuz, amma sizdə hələ üz var ki, bizi hədələyirsiniz? Mən Süleymani “əl-Qüds”lə birgə sizə qarşı çıxaram. Sizi necə məhv etmək haqda düşünmədiyimiz bir gecəmiz də olmur. Agah olun, biz sizin lap böyrünüzdəyik, hətta ağlınıza gəlməyən yerdəyik”. Əlbəttə, bu, xalis təbliğatdır, amma bundan görünür ki, Vaşinqtonun rəqibi əsla ruhdan düşməyib.

Bütün bunlarla yanaşı, sanksiyalar hələ martda gündə 1,7 milyon, o cümlədən Çinə 630 000 barrel ixrac edən İrana ciddi zərbə olacaq (bu durumda Pekin və Ankaranın mövqeyi hələ bəlli deyil). Adətən, maliyyə mədaxilinin yoxluğu artıq bu yaxınlarda ölkənin 31 bölgəsindən 25-də daşqınlardan ziyan görmüş dinc əhaliyə təsir edir. Vaşinqton ümid edir ki, iranlılar son nəticədə hökumətə qarşı üsyana qalxar. Əslində, o,  yekunda yalnız daha amansız ola, xalq isə birləşə bilər – 1980-ci il sentyabrın 22-dən 1988-ci ilin 20 avqustuna qədər İraqla “zorla qəbul etdirilmiş” savaşın gedişində olduğu kimi.

Alen Rodye

Atlantico (Fransa), 25.04.2019

Tərcümə Strateq.az-ndır.